Dag 15, 23 augustus Kangaroo Island - Reisverslag uit Parndana, Australië van 2016downunder - WaarBenJij.nu Dag 15, 23 augustus Kangaroo Island - Reisverslag uit Parndana, Australië van 2016downunder - WaarBenJij.nu

Dag 15, 23 augustus Kangaroo Island

Door: Lana en Hilde

Blijf op de hoogte en volg

23 Augustus 2016 | Australië, Parndana

Dag 15, 23 augustus Kangaroo Island

Waar of niet waar?
De boetes zijn in Australië hoger dan in Nederland? Bijvoorbeeld als men alcohol verkoopt aan een minderjarige kost de winkelier dit maar liefst 7000 dollar.

Wij (Lana en Hilde) zijn vanochtend om 08.10 uur opgestaan om, om 08.15 uur aan de ontbijttafel te zitten voor een breaki. De manager van dit hotel vertelde ons de avond ervoor dat we hier in de ochtend een breaki konden eten in het bijgelegen restaurant. Een breaki betekent hier dus breakfast.
Na het ontbijt hadden we nog genoeg tijd om ons klaar te maken voor de tour. We werden namelijk pas om 10.00 uur opgehaald. Het busje bracht ons naar de eerste bestemming: Emu Ridge Eucalyptus. Dit was een eucalyptus boerderij. Hier werden we vriendelijk ontvangen door een van de medewerkers. We waren blijkbaar een half uur te vroeg voor de rondleiding. Dus werden we in een koets gezet om naar een filmpje te kijken van 4 minuten. Daarna heeft ze ons uitleg gegeven over de verschillende soorten producten die ze daar verkochten. De eucalyptus olie is goed voor onder andere: insectenbeten, snij wonden, verbrande huid, uitwassen van vlekken, astma, rookverslaving etc.
Wij (Lana en Hilde) hebben na de uitleg meteen een mandje gepakt om inkopen te doen. Daarna kwamen de andere mensen die bij onze tour hoorden en kon de rondleiding beginnen. Het was een rondleiding over de boerderij waar de eucalyptus olie werd gemaakt. Deze rondleiding werd gegeven door de boer zelf. Hij heeft heel veel verteld, maar hij sprak met zo’n zwaar Australisch accent dat wij de helft niet hebben kunnen volgen. Het was in ieder geval een unieke boerderij die nergens op de wereld bestond, doordat hij o.a. geen bestrijdingsmiddelen gebruikten.
De bus bestond voor meer dan de helft uit Europeanen. Ik heb nooit geweten dat ik zo’n gruwelijke hekel kan hebben aan Europeanen. We zaten in een busje met Spanjaarden. Hier komen we later op terug. Daarnaast zat er een man in de bus die om de 10 minuten heel hard moest hoesten. Tijdens dit hoesten kwam er heel veel slijm los. Dit slijm roggelde hij vervolgens zo hard op dat je het voor in de bus kon horen. Vervolgens spuugde hij dit in zijn zakdoek.
Rond 12.00 uur hadden we een twee gangen lunch, waarvan onze buschauffeur had gezegd: ‘it’s not to bad’. Dit zegt al genoeg over het voedsel wat we aangeboden kregen. Wij zullen voor jullie verbeelding even benoemen wat er in de bakken lag:
Bak 1: waterige broccoli met rode ui, sperziebonen en spruiten. Deze waren waarschijnlijk net zo waterig.
Bak 2: ongezouten aardappelpartjes.
Bak 3: smakeloze rijst met ham en andere ondefinieerbare brokjes.
Bak 4: waterige rode bieten (alhoewel deze het best smaakte van alles) met pompoen en snotgare wortel.
Vervolgens mochten we naar een mevrouw toelopen die nog twee bakken voor zich had staan met vlees. In deze bakken zaten:
Bak 5: worst die smaakte naar orgaanvlees met een veel te hard korstje.
Bak 6: waterige, taaie, smakeloze kip met vel en veren.
Daarna werd onze tweede gang neer gezet. Ze vertelde dat het chocolade cake was met room en syrup. Hilde en Bjorge hadden hoge verwachtingen. Maar na het gezicht van Lana te hebben gezien, die de eerste hap had genomen, storten deze verwachtingen in. Het smaakte naar waterige, plakkerige, sponzige cake met chemische chocolade smaak. De room was ongeklopte slagroom zonder suiker en de syrup smaakte nog het beste van alles. De honger vergaat je wel als je dit leest.
Na de lunch vertrok onze bus naar de Seal Bay waar wij een tour kregen naar het strand. Op dit strand lagen normaal gesproken, in de zomer, 500 seals (alles wat wij verstaan onder het woord zeehond). Nu lagen er ongeveer 7 seals. In de winter verschuilen zij zich in de bosjes, omdat hun huid niet zo dik is om de seals echt warm te houden. Tijdens deze wandeling naar het strand begon het ook nog te regenen. Het was leuk om de seals te zien.
De busrit ging verder naar de vogelshow. Tijdens deze show lieten twee medewerkers allerlei verschillende Australische vogels zien. Deze vogels kwamen zelfs op je schoot zitten of je mocht ze op je hand laten zitten. Wij hebben de Laughing Kookaburras op onze hand gehad. Dit zijn erg mooie vogeltjes en ze maken een grappig geluid. De naam zegt het al: het lijkt alsof ze lachen. Op het einde van de show kwamen ze met een Eagle. Deze mocht je voor 10 dollar op je hand houden. Deze Eagle heeft de grootste spanwijdte van de wereld. Lana en Bjorge kregen dit cadeau van Wim. Het mooie van dit park was dat deze vogels hier terecht zijn gekomen doordat ze wees of gewond waren. Ze probeerden de vogels weer te laten opknappen en daarna vrij te laten in de natuur. Voor sommige vogels was dit helaas geen optie meer en deze konden in dit park blijven.
Onze reis vervolgende naar de laatste bezienswaardigheid: het Kangaroo Island Wildlife Park. Hier gold ook weer hetzelfde principe als bij de vogels. Deze koala’s, kangoeroe’s en andere dieren zijn hier gewond binnengebracht of zijn weesdier geworden. In dit park mochten we kangoeroe’s voeren en aaien. De eerste kangoeroe’s mochten we niet voeren of aaien, omdat deze niet zo tam waren. Wat denk je? Spanjaarden luisteren niet, dus zij graaiden voer uit de emmer en gingen ondanks de regels toch de kangoeroe’s aaien en voeren voor een perfecte foto. De rondleidster was te beleefd om hier iets over te zeggen. Wij hoopten dat deze kangoeroe’s zouden schoppen, maar helaas.
In het volgende verblijf zaten tamme kangoeroe’s die uit je hand aten. Verder zaten er nog meer dieren in het park, zoals vogels, reptielen en andere mammals. Het hoogtepunt van deze dag was: de koala’s vasthouden! Wij en Bjorge hebben voor 20 dollar per man een koala mogen knuffelen. Koala’s stinken nooit uit hun mond, want ze eten de hele dag eucalyptus. Dus ze ruiken altijd heel lekker naar eucalyptus.
Helemaal tevreden sloten wij deze dag af met een simpele pizza. Al met al een zeer geslaagde dag.

Zoals jullie misschien al gemerkt hebben is dit verslag geschreven door de schrijvers in opleiding: Lana en Hilde. Wij genieten nog even na met een heerlijk glas wijn en het volgende verslag zien jullie snel verschijnen. CHEERS!

  • 23 Augustus 2016 - 14:35

    Ellie Baur:

    C H E E R S !!

  • 23 Augustus 2016 - 21:19

    Lisette:

    Nou schrijvers in opleiding, geslaagd met een griffel. Ik ga voor niet waar. De helft van de bevolking zou anders inmiddels tot de bedelstaf verheven zijn.

  • 23 Augustus 2016 - 22:45

    Mia En Jacq:

    nou ik vind dat jullie er een leuk verslag van hebben gemaakt ,zeer uitgebreid verteld .
    dat eten ja wat zal ik daar van denken ,als je goeie honger hebt zal het wel moeten ,anders krijg je niet veel .
    die foto met die koala is erg leuk gemaakt bjorge ook een koala vastgehouden?
    gr.mia en jacq

  • 25 Augustus 2016 - 22:12

    Bep En Henk:

    Mooi verslag en beginnend niets van te merken en leuk met al die dieren echt iets voor jullie dieren vrienden we horen dat jullie een geweldige tijd hebben daar geniet ervan.
    Over het eten een keer iets minder dat kan een keer, gr Mam en Pap.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Parndana

Actief sinds 24 Juli 2016
Verslag gelezen: 115
Totaal aantal bezoekers 8450

Voorgaande reizen:

24 Juli 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

Landen bezocht: