Dag 19, 27 augustus Uluru en Kata Tjuta

Dag 19, Ayers Rock of nu Uluru

Waar of niet waar?
De Aboriginals hebben bepaalde symbolen, waar alleen mannen naar mogen kijken en bepaalde symbolen waar alleen vrouwen naar mogen kijken. Zo zijn sommige gedeelten van de Uluru alleen bedoeld voor de mannen. De vrouwen moeten hun gezicht afwenden als ze voorbij deze gedeelten van de Uluru komen. Andere gedeelten zijn weer alleen voor de vrouwen bestemd.

Het is vanmorgen vroeg dag op Bjorge zijn verjaardag. Om 5.30 uur, ja om half zes in de morgen vertrekt de bus vanuit ons resort naar het nationale park Uluru - Kata Tjuta. Als we er aankomen, staan er tafels klaar waar we koffie, thee of chocolademelk kunnen nemen en een koekje. De zon gaat op om circa 7.00 uur, dus we hebben nog wel even. Er is een soort platform gebouwd, waar iedereen kan gaan staan, zodat we ook allemaal goed kunnen kijken. Langzaam zie je de kleuren van de berg qua kleur veranderen en als de zon opkomt, wordt hij donkerrood. Er zit blijkbaar heel veel ijzer in de berg, waardoor hij ook zo roestbruin is. De berg is ongeveer 350 meter hoog en heeft een lengte van 3,5 kilometer. Een wandeling rondom de berg is 10 kilometer lang.
Overal waar je hier loopt, heeft het zand een rode kleur en als je hier een witte auto koopt, wordt hij vanzelf wel rood, je ziet hier tenminste verschillende auto's geparkeerd staan met een nieuwe kleur.
Na de zonsopgang, die toch een bijzonder gevoel oplevert, gaan we 25 kilometer verderop, waar een andere rotsformatie ligt, de Kata Tjuta, ook wel de Olgas genoemd. Deze 2 rotsformaties Uluru en Kata Tjuta zijn met elkaar verbonden en zijn dus onderdeel van een massief geheel en beiden zijn door het verschuiven van de aardplaten omhoog gedrukt. De reisbegeleiding vertelt dat miljoenen jaren geleden dit nu relatief klein gebergte hoger was dan de Himalaya, maar door de erosie in al die jaren nu nog slechts een kleine gebergte vormt.
Bij de volgende stop beklimmen we een stuk van een van de Olgas of beter gezegd we lopen tussen 2 Olga's door. Je ziet enkele smalle stroken naar beneden donkerder gekleurd dan de rest (waarschijnlijk door waterstroompjes) en je ziet behoorlijke gaten in de bergen. Ook liggen er diverse rotsblokken langs het pad. Het pad is eigenlijk heel ruw gesteente. Er staat verder een heel harde wind, die tussen de kloof waait. Aan het einde van het pad loopt een smal watertje, wat dus langzaam naar beneden stroomt. De reisleidster wijst ons op een struik, waarbij de blaadjes tussen de handen moeten nemen en dan wrijven. Dit ruikt echt naar munt.
We rijden vervolgens nog naar 2 andere punten met een uitzicht op de Olga's. Bij de laatste wijst ons de reisleidster op een bijzonder plantje, de upside downplant, dat wil zeggen de bloemen groeien onder aan de plant en de blaadjes, struikgewas zit er boven. Ook heeft Hilde nog een bijzondere hagedis of gekko gespot.
Door de goede regenval in de afgelopen maanden staan er bijzonder veel bloemen al in bloei, ook al is het officieel nog winter.
Na de laatste stop rijden we naar het resort terug, waar we ongeveer om 11.00 uur weer terug zijn. Het vroege opstaan van de afgelopen dagen eist zijn tol en uiteindelijk slapen we toch enkele uren bij. Hilde En Lana gaan nog wat zonnen en lezen bij het zwembad en in de avond gaan we voor de zoveelste keer uiteten, dit keer wel met een dessertbuffet vanwege Bjorge zijn verjaardag.
Voordat we weer gaan slapen, gaan Hilde Bjorge en Lana nog wat kleuren en ik maak het verslag van de vorige dag.
Morgen kunnen we uitslapen, want we hebben geen programma en ons vliegtuig vertrekt pas om 15.15 uur op weg naar Cairns aan de oostkust van Australie, dus we gaan weer een half uur vooruit en het tijdsverschil bedraagt dan weer met Nederland 8 uur.
PS Lana en Hilde hebben een heel toepasselijk Tshirt gekocht naar aanleding van deze verslagen (zie foto)